DELTA 23: DE GROENE DRAAD
Ondertitel: Een kweektuin als laboratorium voor lilaïsch onderzoek
Samenstelling: Alice Peek; met tekstbijdragen van C.B.M. Bolman, T.M. Geraedts, W.H.M. Geraedts, R.F.P. De Meester, A.R. van der Sluis en R.M.C. Vandecasteele
Rucphen, Stichting Elektoor, 2025
63 bladzijden, A5 formaat
Prijs: € 10,95 (exclusief verzendkosten)
Kafttekst
In deze Delta beschrijft de auteur op heldere wijze wat er achter zogenaamde oppervlaktegebeurtenissen schuilgaat bij onderzoekers die aan een onderzoeksexperiment meedoen. Het betreft in dit geval een project waarbij een bestaande kweektuin een uitbreiding krijgt. Die uitbreiding gebeurt in een aantal fasen.
De doelstelling van het onderzoek is echter niet het verwezenlijken van een grotere kweektuin die aan allerlei vereisten voldoet. Dat is in ieder geval niet wat voorop staat. Waar het om gaat, is dat dit onderzoeksexperiment voor iedereen die eraan deelneemt, tal van mogelijkheden biedt om meer te gaan zien over hoe zijn lichaamsmaterie werkt en wat daaruit blijkt.
Het beschreven onderzoek steunt op aantekeningen en verslagen van een aantal onderzoekers die in hun onderzoek worden bijgestaan door een ervaren lilacus. Zij laat haar licht schijnen op de acties, gebeurtenissen en voorvallen in de periode van de uitbreiding van de kweektuin, een activiteit die ongeveer vier weken heeft geduurd.
Tijdens de werkzaamheden komt onder andere naar voren dat de onderzoekers op bepaalde mechanismen in zichzelf stuiten. Zo merken onderzoekers dat ze nog oppervlakkig leven, hun oude leventje niet willen loslaten en beïnvloed worden door vijandige energieën die het lichaam uitputten. Uit de praktijk van de werkzaamheden blijkt zonneklaar hoe ruzies leiden tot chaos, dat iedereen macht uitoefent over de ander, dat het denken het contact met de lila energie bemoeilijkt, dat een gebrek aan communicatie en uitingen van eigengereidheid het ordelijk werken verstoren, enzovoort. Dit alles wordt de onderzoeker getoond door de lila energie die de onderzoekers onafgebroken begeleidt bij hun verkennend onderzoek. De kweektuin wordt op die manier een lilaïsch laboratorium waardoor de onderzoekers meer zicht krijgen op de werking van hun lichaamsmaterie en op mogelijkheden om zich verder te ontwikkelen tot psychisch levende mensen.
Cruciaal bij de aanleg van de kweektuin is de groene draad die bepaalt hoe de tuin gestalte kan krijgen. Het blijkt heel moeilijk te zijn voor de onderzoekers om zich steeds weer te oriënteren op die groene draad, net zoals ze veel moeite hebben om zich over te geven aan en hun leven te laten bepalen door de lila energie.