Vrede en Kernenergie

 

Maar waar ligt de kernenergie in het menselijke lichaam verborgen? En hoe kan deze energie op een juiste en adequate wijze worden gebruikt om te komen tot een ander leven dat meer psychische trekken vertoont?
Op een poëtische maar daarom niet minder spiritueel wetenschappelijke wijze wordt de liefhebber van gedichten met realiteitszin meegenomen naar een wereld die nog weinigen kennen maar die in opbouw is op aarde. De dichter geeft in een vloeiend en speels taalgebruik aan: probeer niet de vrede aan de oppervlakte te bereiken, als er nog geen vredesmaterie is vrijgekomen in het eigen lichaam. Dan zal alles tot mislukken gedoemd zijn. Begin bij jezelf en je zult bij de vrede in de mensheid uitkomen.

 

Kafttekst
In de jaren rondom 1980 was er veel te doen over kernenergie en de atoombom. In die tijd heeft Bernardino de Citta een dichterlijk-wetenschappelijke visie geschreven over wat de atoomenergie is, wat het uitwerkt en hoe deze kernenergie ook verborgen zit in de materie van het menselijk lichaam. Vooral komt tot uitdrukking dat de kernenergie aan de oppervlakte verwijst naar een kernenergie in de mens zelf, in zijn lichaam, die vrijgemaakt kan worden door instraling van lila licht. Op deze wijze kan door een geleidelijk vrijkomen van deze materie-energie een nieuw wezen ontstaan in de evolutie van het licht. Het symbool van de kernenergie blijkt dan een mogelijkheid te zijn om tot een verandering van de lichaamsmaterie te komen. Een onverwacht perspectief, zou men kunnen zeggen!